A...poczekam
Któraś nie jest poetką,
ja nie jestem kobietą,
ciągle dalej dziewczynką,
coś innego, to nie to.
Już nie czekam na kwiaty,
sama sobie kupuję,
a od biedy, gdy trzeba,
w mym ogródku hoduję.
Już nie czekam na słowa,
ani szepty miłosne,
zastanawiam się czasem,
czy ja kiedyś dorosnę?
Rozczulają mnie lalki,
które wiele potrafią,
mówią” ma –ma” i
płaczą,
czasem w nocy zachrapią.
Może byłam kobietą,
niezbyt długo to trwało,
ktoś mnie jednak odmienił,
przyznam, trochę bolało.
Więc wróciłam do dziecka,
ono nadal jest durne,
stąd uśmiecham się często,
mimo nocy pochmurnych.
Mimo dni, co są zimne,
zaśnieżone i dżdżyste,
kupię sobie dziś chałwę,
krówki, takie kleiste.
I poczekam do wiosny,
bywa,że czyni cuda,
znów zostanę kobietą,
uda się, czy nie uda?
8 03 2009
Komentarze (11)
Uda się uda,a na bukiecik z polnych kwiatków zapraszam
do siebie..powodzenia
Wiersz pełny ciepła i wspomnień. Każdy powinien mieć
coś z dziecka. Każdy kto z nimi przebywa dużo uczy się
od nich, co w Twoim przypadku jest zrozumiałe.
http://0803.pl/k,dGFkNDV8MQ==
Wiersz dobrze poprowadzony i nieźle zrymowany, jeśli
nie będziesz zbyt niecierpliwa to powiem słowami
piosenki " przyjdzie na to czas, przyjdzie czas, na
spacery w letnią noc...."
Jak zwykle z wielkim talentem. Zacząłem się
zastanawiać od kiedy to dziecko potrafi tak
kokietować. Możliwy jest tylko jeden taki przypadek
gdy dzieckiem jest kobieta.
Urzekająco.... Uśmiecham się, bo... i ja czekam.
Czyzby wiersz z okazji dnia kobiet? Jak zwykle
doskonały , nie mnie go oceniać ja mogę się nim
zachwycać.
jesteśmy kobietami w szczególnych okolicznościach...
a tak, to chocby do końca życia więcej w nas z
dziewczynki? chyba masz rację... zabawnie o tym
piszesz, ale coś w tym jest. W gruncie rzeczy fajnie
jest byc i jednym i drugim.
Śliczna refleksja nad własną kobiecością... nikt nie
zabje w nas nigdy kobiecości . ona jest , a będąc całe
życie dzieckiem hesteśmy dużo pogodniejsi i silniejsi
niż inni...
Napisane z właściwym kunsztem fryzjerki pytanie, na
które od dawna znam odpowiedź. Wiersz - standardowo -
pierwsza klasa.
Uda się na pewno...tylko troszkę jeszcze...poczekaj.
Świetny wiersz.