Apokalipsa...

Dedykuję rodzicom...

martwy powstanie z grobu
gdy śmierć z rozpaczy umrze
gdy zimno płynące ze słońca
ogrzeje pęknięte szyby…

chłód ściętych drzew
ma zapach zgniłego powietrza
atmosfera starzeje się
a z jej nóg kapie krew…
ma słodki smak
trochę podobny do rdzy
zamienia ślinę
w potok kwaśnych słów…

gwiazdy swym słabym światłem
rysują Sąd Ostateczny
zwęglonymi rękoma
ukazują przyjście Zbawiciela…


w jakim czasie przyszło Ci żyć?...

Dziękuję Wam za życie...

autor

blazej01

Napisany: 2006-11-26 Dodano: 2006-11-27 22:16:13

Ten wiersz przeczytano 461 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie