Artretyzm w obu skrzydłach

Tak jak wspominałem.Każdy wiersz jest w zamierzeniu o miłości,ale... ?!

Życie w aerozolu,wymuszone brawa.
Dni wchłonięte w pościel,homogenizowana jawa.
Usprawiedliwię przed wiatrem stargane myśli.
Przybyły,pobyły,zebrały się i wyszły.

Gdybyś chciał zamienić noc z dniem.
Zamieniłbym istnienie z cieniem.
Każdy każdemu daje zdarne,niezdarne istnienie.
Jak słońce księzycowi zgrabne,niezgrabne lśnienie.

Artretyzm w obu skrzydłach.
Sprawdziła sie przypowieść o upadłych aniołach.
Erudyta kroczy ustalonym kierunkiem.
Za nim Asceta z kaligraficznym spojrzeniem i zyciowym warunkiem.

Unieś mnie!
Gdy upadnę podnieś!
A kiedy potkniesz się o mnie przeproszę,że istnieję.

autor

DANEK

Napisany: 2005-06-01 Dodano: 2005-01-07 11:14:37

Ten wiersz przeczytano 422 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie