Artysta
Niedzielny poranek z paletą kolorów
z natchnieniem zabrał się do pracy
szare tęczówki błysnęły soczystą zielenią
myszowate włosy w burzę złotą przemienił
bladą twarz rumieńcem delikatnie
przyozdobił
gorącym promieniem chłodną dusze ogrzał
sercu życiodajnej energii nie żałował
pieszczotą budząc leniwie uśpione zmysły
sukienkę utkaną jedwabnym optymizmem
ostrożnie założył na wstydliwą duszę
paciorkami rosy przyozdabiając szyję
uwieńczył dzieło motylim pocałunkiem
autor
Donna
Dodano: 2015-04-12 19:44:00
Ten wiersz przeczytano 2668 razy
Oddanych głosów: 40
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (46)
:))))
Dziękuję Ewo za czytanie tych troszkę starszych
wierszy. Milo, że się podoba. Pozdrawiam serdecznie.
pięknie namalowałaś demono:)
Piękny poetycki makijaż przemienił poranną paletę barw
w piękną kobietę :) Pozdrawiam
Niedzielny poranek tym wspaniałym artystą - wiadomo, w
niedzielę ma więcej czasu :))))
Z całego serca dziękuję Państwu za odwiedziny,
przemiłe komentarze i poświęcony czas. Pozdrawiam
bardzo serdecznie.
Natura jest najwspanialszym artystą a ty umiesz to
dostrzec
ależ z Ciebie artystyczna dusza, ale jak namalować
"sukienkę utkaną jedwabnym optymizmem" , chyba muszę
spróbować, przepięknie Demonko, uśmiechniętego dnia
Piękne dzieło namalowane słowem:)
z tego co wiem demony powinny mieć coś gorszego w
mistrzowskim obejściu się z tym, ale to moje zdanie ja
wolę Hekate
Fajne, ale czemu wstydliwa dusza? Pozdrawiam
...ładnie Ci w mglistej sukience z odnalezionym
pantofelkiem Kopciuszka...
pozdrawiam i zapraszam
Pięknie namalowałaś obraz poranka.Pozdrawiam
serdecznie:)
lekko i radośnie tkasz metaforami
pozdrawiam
niedzielny artysta, pieknie pomalowal swiat!!
pozdrawiam slonecznie :)))