Astronom obcy.

Wyrwany za dnia,
nie dziś, to jutro
spotkam się z nim.

Biorę ostry zakręt!

Kosmiczny sen wciśnięty
złotym strzałem w ręku,
szczekają psy Pawłowa.

Ty jesteś mój!

Wiatr zatrzasnął drzwi za sobą,
splątanym szlakiem chorych kolorów
mało kto uśmiecha się.

Halucynacje muszą być!

Sparaliżowana lewa strona ciała
krzywo szczerzy się
i szarpie za ramię…

Gdzie jest wyjście?

Zrobię to teraz,
wysyłam S.O.S.
To tylko wiem…

Nie mylę się,
nie wyrwę się!

autor

ssaq

Dodano: 2007-07-08 18:18:56

Ten wiersz przeczytano 680 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie