Atrament
Pisze atramentem z łez na szybie życia,
o utraconej miłości i szarości tu bycia,
bo bez ciebie, mój miły, radość znika
i wszystko, co było piękne, słodkie -
ucieka.
Atramentu z pióra nigdy nie zabraknie,
bo miłość moja nigdy nie wyblaknie,
jest jej tyle co gwiazd świecących na
niebie,
dlatego moje serce, dusza i ciało należy do
ciebie.
Atrament powoli wysycha, ja nie chcę już
pisać,
lecz rysy na szybie życia muszą pozostać
i nie zabliźnią się, ślad zostanie na
wieki,
a serce będzie przeżywać w piekielnym ogniu
męki.
Nigdy nie przestane kochać:(
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.