W atrium
z cyklu - Powroty
przy stoliku siedzi milczący
myślami w innym wymiarze
smutny i cierpiący bo tęskni
pośród nieznajomych ubiera
czapkę uśmiechu i zdecydowanie
rzuca czerwoną kulę na torowisko
nie ulega walczy aby zwyciężyć
gra dobiega końca
on powoli powraca do stolika
na jego twarzy uśmiech
bo nie jest samotny
wychodzi z sali gier
kiedy mija w alejkach latarnie
na ulicy i kostkach brukowych
pojawia się jego przyjaciel
po chwili znika w ciemnościach
16.12 – 17.12.2011.
autor
kazap
Dodano: 2016-01-15 14:01:23
Ten wiersz przeczytano 1915 razy
Oddanych głosów: 41
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (44)
samotność i brak nadziei na lepsze dni a przyjacielem
jest tylko cień co niknie wraz z ciemnością
nocy...pozdrawiam serdecznie:-)
zazulka - niestety ale tak
słowa w ciszy i samotność
pozdrawiam
RenkustA - tak każdy z nas ma tego przyjaciela w
świetle lampy czy latarni lub księżyca
serdeczności
misia53 - jak widzę TY także znasz Nałęczów - warto
tam spędzać czas to prawda
dziękowności
kotka33 - całkowicie zgadzam sie z Tobą najbardziej
boli samotność we dwoje - miłego wieczorku
pozdrowionka
Przejrzyście opisujesz ludzkie emocje i stany.podoba
się.
każda gra się kiedyś kończy byle po niej spotkać
przyjaciela....
Dobrze, że choć na chwilę, mimo, że pozornie bohater
wiersza pozbywa się samotności, niestety ona znów
powraca jak bumerang,
bardzo wymowny ostatni wers, a wiersz porusza swoim
przekazem.
Pozdrawiam serdecznie:)
Przyjaciół ma się wielu, gdy jest nam dobrze. Kiedy
bieda nas przyciśnie przyjaciele rozpływają się jak we
mgle. Pozdrawiam milutko.
smutna refleksja, zatrzymała... pozdrawiam.
Wiersz w wysublimowany sposób oddaje samotność i
tęsknotę.Podoba mi się bardzo, bardzo.
Ciekawie bardzo ów refleksyjny wiersz pozdrawiam
Dobry wiersz Karolu, podoba sie.
Wielu ludzi, czuje sie podobnie jak Twoj Peel w tym
wierszu.Sa dwa wyjscia. Polubic samotnosc, lub znalezc
przyjaciela, przyjaciolke.:)
Pozdrawiam Karolu
Samotność w otoczeniu, jest najbardziej dotkliwe.
Nałęczów w twoim wierszy przywołał wspomnienia
minionych dni tam spędzonych
Więc mam i ja swojego przyjaciela
Smutkiem okryte słowa o samotności
dziękuje za wszystkie komentarze
oraz czas mnie poświęcony
miłęgo wieczorku
pozdrowionka