***Aury aniołem
Aury aniołem w niebo wystrzelę,
cicho rozetnę powietrze.
Pękł łańcuch, nie miał tej siły
zerwane okowy - perły przed wieprze.
Po prostu lecieć, nie myśleć, szybować.
Nie poddać się temu co zmienia,
odnaleźć dawno stracone słowa
człowiek - koroną stworzenia.
Na Olimpie odpocząć
sięgnąć do boskich opinii
jak wytrwać, nie załamać się
szukając idei - platońskiej jaskini.
autor
Valladan
Dodano: 2005-05-25 08:37:51
Ten wiersz przeczytano 490 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.