Autobiografia

Świat jest dziełem przypadku ja jestem dzieckiem miłości
Ide pod Prąd przez życie ślepo dąże do doskonałości
Losu przeciwności pokonuję nie poddaje się trwam
Carpe Diem chwytaj dzień tę myśl w sercu mam
Ja sam jestem panem kowalem swego losu
Chce decydowac o sobie chce mieć prawo głosu
Jestem kosmosu wytworem mistrzem codzienności
Jestem nastolatkiem nie róznie się od większości niczym...
Ja mistrz

Dzień po dniu coraz większe śle wyzwania
Coraz większe przeciwności pozornie nie do pokonania
Przymus Gnania do przodu zarazem szkoła cierpliwości
Życie zachwyca i złości cieszy, powoduje mdłosci
W swojej wspaniałości najwieksza szkoła surwiwalu
Gdy coś mi nie wyjdzie nie poddaje się nie czuje żalu
ani złości bo jestem mistrzem...
Codzienności

Przyszłość nadzieją Codzienność mym Mentorem
Chwila i moment są prawdziwym Profesorem
Wielkim worem doświadczeń każdy gest każde słowo
Kazdy dzień kończy noc i rozpoczyna ja na nowo
Życia prawidłowośc która uczy pokory
Życie nie jest czarno-białe ono ma swe kolory
Losu humory muszę znosić w losu grę grać
Gdy chce mi się płakac musze się smiać
Nie dac za wygraną wznieść się wysoko zamiast nisko spaść
Per Aspera ad Astra... Przez Trudy do gwiazd....

autor

Skicu

Dodano: 2005-06-23 20:58:49

Ten wiersz przeczytano 592 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie