babcia
właściwie w tytule powinna być "oma" ale jakoś tak zwyczajnie nie przepadam za tym słowem...
Żałoba pokryła twoje ślepe oczy,
dziś zalane szczerymi łzami
błyszczą jak diamenty.
Krople bólu spływają nie ustannie
korytem żłobionym przez los.
Ciepłe jak deszcz wiosenny,
dają szanse goryczy na nowe szczęście.
dziadkowie przezyli razem przeszło 50 lat. Z czego polowa to życie kalekie w 3 pokojowym mieszkaniu w niemieckim bloku. Znałam ich pół roku....
Komentarze (1)
bardzo osobisty wiersz, smutny.
Trafił do mnie. Krople bólu..pękna metafora.