Babie lato

https://www.youtube.com/watch?v=bOWgM8RVERE

Na pajęczej pięciolinii
wielobarwnie zagrał wiatr,
skomponował z nut jesieni
gasnącego lata czar

W skrzypcach świerszczy bezimiennych -
gdzieś ukrytych pośród traw -
tkane struny z lekkiej nici
drżą za smyczkiem krótszych dni.

Spłynął deszczem rudy wrzesień
i użyźnił płodny sad,
zapachniało aromatem
w smak majętnych złotych grusz.

Długim dźwiękiem przemijania
głośny klangor znaczy czas,
słońce chowa za horyzont
melancholii parę słów.

Chodź, pójdziemy moja droga
póki jeszcze jest nas stać,
w dłoniach skryjesz barwę lata
by wypłoszyć chłodu strach.

autor

kaczor 100

Napisany: 2017-09-21 Dodano: 2017-09-21 16:56:39

Ten wiersz przeczytano 1737 razy

Oddanych głosów: 59

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie