Bajeczka o krasnalu Tyci-Tyci

W gęstym lesie o poranku,
wśród sitowia i rumianku,
po spokojnej, cichej nocy
krzycząc wzywał ktoś pomocy.

To skrzat mały Tyci - Tyci
zaplątany w cienkie nici
wołał : ratuj drogi tato !
chce mnie porwać babie lato.

Nie dowierzał Tyci tata
bo początek był to lata,
babie lato zaś się mieni
kiedy koniec jest jesieni.

Wykrzyknęła wnet biedrotnka :
uważajcie na pająka !
właśnie swoją sieć haftuje,
do śniadania się szykuje.

Miał więc rację Tyci tato,
to nie było babie lato,
Tyci - Tyci syn jedyny
wpadł więc w nici pajęczyny.

Gwałtu, rety ! - o mój Boże !
proszę - niech mi ktoś pomoże !
nici zerwać sam nie mogę,
sam synkowi nie pomogę.

Przyfrunęły dwie kukułki,
wróbel, wilga, trzy jaskółki,
chcąc uwolnić Tyci - Tyci
pociągały mocno nici.

Choć ciągnęly z całej siły
zrobić nic nie potrafiły,
pajęczyna lepka była
i do dziobka się kleiła.

Wtem wykrzyknął pająk z góry :
dość tej całej awantury !
lubię muchy - nie krasnale
i nie myślę zjeść go wcale !

Niechaj cieszą się więc dzieci,
przerwał pająk nici w sieci,
przerwał pajęczyny nici
i uwolnił Tyci - Tyci.

autor

DanutaD

Napisany: 2008-08-08 Dodano: 2008-08-08 12:49:57

Ten wiersz przeczytano 4566 razy

Oddanych głosów: 42

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie