Bajka bez szczęśliwego zakończenia

Wybudowałam zamek
ogromny, dostojny,
ze strzelistymi wieżami
sięgającymi nieba,
złotymi komnatami.
Los jest dla mnie hojny.
Rozsiadłam się na tronie,
czegóż mi więcej trzeba?

Na wytworne bale
co dzień cię zapraszałam,
kolacje przy świecach
i upojne noce.
Pocałunków perłami
czule obsypywałam,
pewna, że przenigdy
niczego nie stracę.

Bezpiecznie usypiałam
w twoich silnych ramionach.
Rzuciłam się w wir miłości
jak w rzeki odmęty.
Nagle zamek runął...
A ja zaskoczona
pytam...Czemu?
.................
Zapomniałaś postawić fundamenty.

autor

Kalina66

Napisany: 2017-02-14 Dodano: 2017-02-14 14:07:08

Ten wiersz przeczytano 1324 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie