bajka o braku czegokolwiek

na miedzy prastara grusza
a pod nią siedzi dziewica
i chłopiec który się wzrusza
i jej urodą zachwyca

szepce coś o kwiatuszkach
o ich zapachach i wdziękach
o tym jak będzie do łóżka
na własnych nosił ja rękach

że całe jej niebo przychyli
i tęczę ukradnie jak księżyc
aż tętent na brzuchu motyli
z dziewczyny cnotą zwyciężył

nie ma już we wsi dziewicy
nie ma już gruszy prastarej
bo sołtys i zausznicy
wycięli wszystko za karę

morału wam nie odpuszczę
kamieniem niech rzuci kto godzien
idioci wytną nam puszczę
bo nie ma cnoty w narodzie

autor

z nick-ąd

Napisany: 2016-05-29 Dodano: 2016-05-29 17:13:15

Ten wiersz przeczytano 777 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie