po-przede-wszystkim
poezja mieszka na krawędziach
bólu miłości opętania
nietuzinkowe robi zdjęcia
czasem na przekór czasem zamiast
w rubryce wiara pisze wiara
bez zbędnych w co dlaczego po co
i w uniesieniach i koszmarach
w zbieganym dniu i głuchą nocą
gdy ją pytają o nadzieję
murarze szwaczki czy mimozy
cieplejszym wiatrem w oczy wieje
i śpiewa arie liściem brzozy
poezja nie jest żadnym wierszem
ani recenzją czy wydaniem
jest tym co w ludziach jest najszczersze
i tym co po nich pozostanie
autor
z nick-ąd
Dodano: 2016-04-29 19:37:48
Ten wiersz przeczytano 821 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
pięknie i bardzo prawdziwie :-)
Bardzo prawdziwie :) Pozdrawiam :)
Nie chcę własnym komentarzem psuć sobie przyjemności
czytania, wgryzania się w miąższ poezji. Pięknie.
Pozdrawiam:)
Jak najbardziej jestem na tak,choć wielu "wielkich
znawców" miałoby pewnie inne zdanie...
całkowicie się z Tobą zgadzam: poezja nie jest żadnym
wierszem, nawet tym, który okrzykną wielkim dziełem
sztuki.
Poezja to my, to to wszystko o czym min, piszesz.
Pięknie:)
Piękna poezja. Bardzo mi się podoba.
Pozdrawiam:)
jak zwykle jestem pod wrażeniem :)
bardzo ładnie, pozdrawiam serdecznie
Podoba mi się.
Bardzo wymownie, niezwykle pięknie
Zgadzam się w zupełności i w całej rozciągłości;)
Bardzo ładnie.
Miłego wieczoru.
Pozdrawiam serdecznie:))
otoz to,
bardzo mi sie podoba wiersz;)
Miło było przeczytać. Pozdrawiam.