Bajka o ptaszku

Gdzieś daleko za górami,
między świerków wierzchołkami,
mieszkał ptaszek malusieńki,
co miał głosik bardzo cienki.

Ale śpiewał wyraziście,
no i pięknie oczywiście.
Innym ptaszkom w smak nie było,
chciały, by się to skończyło.

Bo to przecie nie wypada,
gdy ktoś wciąż do rzeczy gada,
wyśpiewując przy tym trele.
Uzgodniły więc w niedzielę

(gdy zebrały się do kupy).
- Wywalimy ptaszka z grupy!
Obmyśliły fortel taki,
niby tak dla niepoznaki,

jak ptaszyna zacznie śpiewać,
my na wszystkich wokół drzewach,
dzioby swoje rozpuścimy.
Tym - ptaszynę zagłuszymy.

I dziobami tak kłapały,
bodaj chyba miesiąc cały.
Ptaszek zmartwił się ogromnie
i pomyślał - nic tu po mnie.

Świerk w igiełki ucałował
i w nieznane - poszybował.
Leciał tydzień, bez wytchnienia,
kropli wody i jedzenia.

Gdy się zziajał w końcu lotem,
"zdrożon" był i śmierdział potem.
Postanowił (ot tak sobie),
że na trawce siądzie sobie.

Kości swoje rozprostuje,
z piórek pyłki powyjmuje,
troszkę weźmie się ogarnie,
bo ogólnie czuł się marnie.

Jak odpoczął zjadł pół chleba,
więcej mu nie było trzeba,
łyknął wody, dziobkiem klasnął,
oczka zmrużył, no i zasnął.

Śnił, że leci F-16
tam, gdzie świerki rosły właśnie.
By rakiety w nie odpalić!
Zrównać z ziemią, zniszczyć, spalić!

Gdy już miał nacisnąć Fire,
skończył się ten senny bajer.
Słonko w oczka zaświeciło,
sen o zemście przepędziło.

Ptaszek westchnął, trawkę strzepał,
i w nieznane znów poleciał.


excudit
lonsdaleit

11:32 Środa, 21 stycznia 2015 - ...

autor

lonsdaleit

Napisany: 2015-01-21 Dodano: 2015-01-21 11:31:46

Ten wiersz przeczytano 5671 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie