Bajkowy ideał
Dłoń w dłoń splotła swe życie,
Nieskończona nadziei kiesa,
Czerpać z niej chce każde istnienie,
Obmywają w źródlanej wodzie ciała swe,
Szczere są ich postanowienia,
Niewinni w istocie swej i piękni niczym
wiosenny poranek.
Uskrzydleni przyjaciele poszukujący miłości
idealnej
Taka jej postać w bajkach mieszka wciąż.
A wygonić ją stamtąd
I do naszego świata przywołać szanse
marne.
Ale na szczęście oni nigdy się nie poddadzą
.
autor
Truskawka:)
Dodano: 2010-02-20 20:15:22
Ten wiersz przeczytano 699 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
tez dzis pisałam wiersz - bajkę, równiż o
przyjaciołach... Twoj jest weselszy, ślicznie.
Pozdrawiam
nie ma co marzyć o księciu z bajki ..w końcu nikt z
nas nie jest bez wad,ale pomarzyć zawsze można
"Niewinni w istocie swej i piękni niczym wiosenny
poranek" ciekawie pozdrawiam :)