Bal

W wielkiej Sali z kryształami
Piekne panie tańczyły z panami
I po tej Sali między szeptami
Pływały dźwięki jakby łódkami
Zgrabnie poruszały się płomienie czerwone
Jedynie gwiazdy milczały jakby urażone
Obrócone lekko w strone księżyca
Straszyły ze w koncu wyjdą z ukrycia
On jednak zmęczony nocnym czuwaniem
Zajął się cichym ,słodkim spiewaniem
Po Sali przeszlo jego mruczenie
Dla gosci to jednak żadne zdziwienie
Wtopili się slodko w owa melodie rozkoszy
Nie zwazali ze dziwny blask się panoszy
To zbuntowana gwiazda wstąpiła na bal
Lecz Niewiadomo czemu
zamknęła wtedy powieki jedna z pan
Ta pierwsza po chwili zgasla- nie zatańczyła
A piekna dama już się nie obudzila

Tym co umierają lecz bardzo chcą życ oraz tym co umierają na własne życzenie nie myśląc o innych***

autor

Asanta

Napisany: 2006-12-04 Dodano: 2006-12-04 14:12:14

Ten wiersz przeczytano 533 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie