Ballada na pożegnanie
https://www.youtube.com/watch?v=7Cf2bKJTNac
A we mnie płyną fregaty wspomnień
choć miłość dawno już odpłynęła
i oczy latem nienasycone
a już jesienny smutek spoziera
i mgły się snują w uśpionych parkach
jak panny młodej welonem białym
brodzę wśród liści myśli mi mokną
w kieszenie chowam spadłe kasztany
tak bardzo pragnę by słońca dotyk
pieścił mnie czule nim chłód nastanie
słyszysz - październik już zaczął nucić
cichą balladę na pożegnanie...
autor
Roma
Dodano: 2014-10-19 16:06:38
Ten wiersz przeczytano 4163 razy
Oddanych głosów: 71
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (65)
i po wersach się płynie, gładko...
pozdrawiam:)
Piękny wiersz
pozdrawiam:)
No i rozmarzyłaś mnie ech......:)))))
Byłam już u Ciebie wczoraj Romeniu.
Co u Ciebie, jak się powodzi?
U mnie deszczowo, pochmurno. Samopoczucie taż trochę
przygnębiające. Stąd taki refleksyjny wiersz. Jeśli
zechcesz, to przeczytaj.
Pozdrawiam Cię z uśmiechem.
Kocham takie sentymentalne strofki,pięknie pozdrawiam
,dziękuję ,za u mnie,pozdrawiam
Przepiękny nostalgiczny wiersz do wspaniałej
muzyki.Pozdrawiam serdecznie:)
nostalgiczny, piękny.
Dziś jeszcze słoneczko nas pieściło i oby jeszcze choć
parę dni ..........
Pozdrawiam.
Kocham jesień i październik. Szkoda, że już chce się
żegnać z nami. Pozdrawiam :)
Przepiękna ballada...nostalgiczna
tęsknota...Pozdrawiam i dziękuję za wizytę :-)
A miłość z nami jest do końca,
choćby w promieniach słońca!
Pozdrawiam!
no i bardzo jesiennie wyszło i ładnie :)
Przy kominku cudownie słuchać Elżbiety Adamiak i
czytać Twojego ślicznego refleksyjnego
"motyla".Tęsknisz za...Można się zamyślić, zatrzymać
na długo, tęsknota w roli głównej.Pozdrawiam i uśmiech
zostawiam :-) Tak, masz rację, staram się dobierać
muzykę do moich "motyli" w zależności od jego barwy i
serca nastroju...
Ladnie, nawet bardzo:)
Świetnie, nostalgicznie, refleksyjnie:))
Pozdrawiam