Ballada op. 23

pod szumem mokrych liści ukryłam
wczorajszą niewinność - zabiłam ją
tępym nożem aby móc uciec przed
niewydarzonymi pragnieniami
zapomniana tańczy cicho w grobie

pod zaspą zamrożonego śniegu
schowano przede mną przeznaczenie
podarowane od matki wiary
oczekiwane z zniecierpliwieniem
później rozjechane na asfalcie

pod białymi pąkami usiadłam
szukałam gwiazdy o oczach prawdy
biegłam prosiłam krzyczałam chciałam
tak bardzo chciałam tak bardzo chciałam
wciąż żałowałam tak żałowałam

pod błękitną otchłanią ustałam
palcami odkopałam jej wieczność
z garścią przeszłości w ręku usiadłam
odkroiłam jej płat nadziejowy
już nie płakała już nie płakała

pod rozczarowanym presto ginie
pada z krwawych kolan z krzykiem wstaje
wczorajsza niewinność tańczy w grobie
śmieje się płacze prosi mówi graj
graj krzyczy tylko to ci zostało

Balladzie g-moll

autor

fallen

Napisany: 2006-12-02 Dodano: 2007-10-08 22:06:10

Ten wiersz przeczytano 686 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Sylabiczny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie