Barbórkowe żniwo

...Grórnikom z Halemby i ich rodzinom...

Gdy pod ziemią świat się zawali
Panuje wokół niema cisza
Gdy gaśnie ostatnia iskra nadziei
Tli się już tylko żywy ogień znicza

Milczenie - jedynym dla rodzin pocieszeniem
Bycie obok - dla serc zrozpaczonych ukojeniem
Modlitwa - wiarą w dusz zbawienie
Wiara - siłą na ostatnie widzenie...

Więc bądźmy obok w tej ciszy
I płyńmy razem we łzach
Ktoś krzyk bezgłośny usłyszy
I nikt nie zostanie już sam...

autor

Inesita

Napisany: 2006-11-23 Dodano: 2006-11-23 21:06:30

Ten wiersz przeczytano 514 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie