bariera rzeczywistości

Szybkim tempem biło me serce,
świadomy mózg, śmierci przedwczesnej
Gdzie cisza bolała i w uszy dźwięczała,
ma dusza tak słaba bezkreśnie jęczała
Bojąc się chwili której wszyscy się boją
Czy łzy, tej rozpaczy przeraźliwy ból ukoją?
W żyłach niewinna krew jeszcze płynęła
Żyletkę wezmę by wraz z ciepłem po ciele mym spłynęła
Zadając przyjemność ciepłem krwi spływającej
Dech w piersiach chwili zapierającej
Ostatnią chwilą życia nasycam się szczerze
Bo to co się zaraz stanie jest sprzeczne z tym w co wierze
Czerwone strumienie zalewają mój cień
Który ginie wraz z giwzdami-gdy wstaje nowy dzień.
Spójrz na duszy mej odbicie,
to ona daje mi natchnienie
Niestety to się kończy ,wraz z życia końcem
Idę w nowe doznanie,
lecz czy znów nie zbłądzę ?
Ostatniej chwili samotności ponieść się daję,
teraz próżna ciemność stanie się mym rajem.

autor

niewinna chciwość

Napisany: 2007-11-09 Dodano: 2007-11-09 15:26:39

Ten wiersz przeczytano 586 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie