Barwy
kiedyś nie znałam
nazw kolorów
nie wiedziałam
że trawa jest zielona
a niebo błękitne
miłość mi wszystko wyjaśniła
nauczyła mnie kolorów
kiedyś byłam niewidoma
miłość przywróciła mi wzrok
i zobaczyłam świat
kiedy byłam szczęśliwa
każdego dnia chciałam
widzieć nowe barwy
gdy szczęście minęło
a barwy pozostały
ja stałam się niewidzialna
dla ludzi
dzisiaj te barwy
przywołują wspomnienia
są ludzie
którzy nie widzą
a mają oczy
umrą ze swoją ślepotą
nieświadomi świata w którym żyją
jakby się nigdy nie narodzili
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.