Barwy życia
nie narzekam gdy coś boli
wiem że tak już musi być
nie będę płakać i biadolić
chcę wśród ludzi istnieć żyć
czas pozmieniał wiele twarzy
nie oszczędził mojej też
siatkę zmarszczek pozostawił
cień uśmiechu i ślad łez
złe i dobre już przeżyłam
i zwiedziłam cały świat
miłość była mi ostoją
co jest ze mną tyle lat
chcę się cieszyć najbliższymi
chwalić Boga w każdy dzień
a z radością iść przez życie
smutki niech odejdą w cień
dziś dziękuję dobry Boże
za jesienie wiosny lata
za rodzinę i przyjaciół
zima srebrny czas zaplata
autor
karmarg
Dodano: 2018-03-16 10:56:45
Ten wiersz przeczytano 1904 razy
Oddanych głosów: 66
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (69)
Przepiękny wiersz.Ja tez w Boga wierzę ale do kościoła
rzadko chodzę. Jednak bez modlitwy do Boga nie kładę
się spać.
Pozdrawiam
Kolory i przeżycia. Pięknie napisane - przemijanie i
nadchodzące zmiany...
Ach ten los....
Pozdrawiam całym serduszkiem :)
Piękny wiersz. Wspaniałe podejście do tego co nam dał
los. Ja w podobny sposób staram się patrzeć na życie i
problemy ze zdrowiem. Dziękuję za odwiedziny i
serdecznie pozdrawiam.
W naszym życiu paleta barw i przeżyć, piękna dobrego,
pod którym ukrywamy nasze przeżycia i podziękowania
...każdy ma swoje wybrane, specyficzne...i za to
dziękujemy...piękny wiersz...pozdrawiam ciepło
Piękne pogodzenie z przemijaniem :) Serdeczności moc
...
pięknie o sensie życia
Faktem jest, że życie ma wiele barw, pozdrawiam
serdecznie;)
świetny, optymistyczny przekaz życiowym wierszem:)
pozdrawiam Marianno
Nie ma tu smutku,to taka piękna refleksja.
Dal nikogo czas nie jest łaskawy, ważne, że peelka ma
bliską osobę przy boku, potrafi zmiany zaakceptować,
ma fajne wspomnienia i z pewnością jeszcze wiele
miłych chwil przed sobą.
Wiersz mi się podoba, bo ma dużo optymizmu w sobie, co
do stawów, to znam ten ból, niestety nie w
przenośni...
Serdeczności ślę Marylko,
i za moment lecę w real:)
Elena Bo - można do wszystkiego się przyzwyczaić mam
chore stawy kolana od 30 -lat i jest coraz gorzej ale
cieszę się że nie jestem na wózku:-)
Podziwiam cierpliwość, przecież do bólu nie można sie
przyzwyczaić...
Pozdrawiam :)
To życie, piękny refleksyjny wiersz, kłaniam się.
wiersz jest świadectwem pięknego charakteru :)
pozdrawiam serdecznie
Witaj,
to takie poważne posumowanie tego co było.
Następny temat; co bedzie taraz
Miłego wieczoru.
Pozdrawiam.