Baśń o czarowniku Leonie cz. 4.

W poprzednim odcinku: Leon odnalazł dokument, z którego wynika, że miasto nazywa się Bork. Burmistrz chciał wydać przyjęcie na jego cześć w niedzielę.

Ale przyjęcie nie odbyło się. W piątek czarodzieja zaaresztowano i po błyskawicznym procesie skazano na dziesięć lat więzienia. Oskarżono go, że celowo wykradł dokumenty, aby wyłudzić nagrodę. W trakcie procesu doszło kolejne oskarżenie. Leon nieostrożnie zawnioskował bowiem o przesłuchanie kreta. Aby to było możliwe, zaproponował sędziemu, by wypił 15 kropel jego eliksiru. I tak do próby wyłudzenia dołożono mu usiłowanie otrucia sędziego. Nagrodę burmistrza wziął sekretarz miasta, a czarodziej trafił za kratki. Długo jednak nie posiedział. Na szczęście miał ze sobą eliksir niewidzialności. Niewidzialny, nie zauważony przez nikogo opuścił więzienie. Ale już nie chciał być dobry. Jak tylko wyszedł z Borka, spuścił na miasto grad tak wielki, że porozbijał dachy wszystkich domów. Pięć napotkanych dziewczyn bez żadnego powodu pozamieniał w żaby. A z kolei z wielkiej, wstrętnej ropuchy zrobił śliczną dziewczynę. Kazał jej iść do Borka i poderwać sekretarza miasta, ale obiecał, że czar z niej spadnie podczas nocy poślubnej. W krótkim czasie Leon zdobył sławę najgorszego czarodzieja w okolicy...

* * *

Nadeszła noc świętojańska. Jak co roku Tekla wybrała się na Łysą Górę. A tam już czekały na nią koleżanki. Gratulacjom nie było końca. Leon w ciągu niespełna roku uczynił więcej zła, niż inni czarodzieje w ciągu całego życia...
- Jestem taka szczęśliwa – powtarzała wiedźma – Wiedziałam, że ta dobroć, to tylko młodzieńcza fanaberia, która mu przejdzie z wiekiem.

* * *

A Leon osiedlił się w ruinach starego zamku. Ożenił się i miał trójkę udanych dzieci. A na starość sprowadził do siebie matkę.
...i żyli długo i szczęśliwie.

autor

jastrz

Napisany: 2021-07-06 Dodano: 2021-07-06 14:00:09

Ten wiersz przeczytano 2344 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie