Baśń o stworzeniu świata

Dla moich ukochanych bratanków- Kasi i Wojtusia

Kiedyś Ziemia była pusta i bezludna,
martwej ciszy nie mąciło żadne tchnienie,
aż Odwieczne Światło w pewnym dniu przedziwnym
prosto ku niej skierowało swe promienie.
Pierwszy promień padł na niebo. Odtąd słońce
ciepłym blaskiem podtrzymuje wszelkie życie
i migoczą brylantowym rojem gwiazdy,
nim w spokojny sen zapadną znów o świcie.
Drugi promień przyniósł falę zieloności,
co szeroko się rozlała wnet po świecie.
Odtąd lasy szumią swoje opowieści,
a wśród trawy barw tysiącem miga kwiecie.
Trzeci promień znów zwierzęta stworzył wszelkie.
Odtąd Ziemia setką głosów wciąż rozbrzmiewa-
pszczoły brzęczą, świerszcz wśród trawy cyka cicho,
hymn radosny o poranku ptactwo śpiewa.
Czwarty promień mocą swą człowieka stworzył
i śpi na dnie jego serca wciąż od lat
by swe myśli i radosne pieśni wznosił
ku Światłości, co stworzyła mocą swoją świat.

Kalina Beluch

autor

kalina

Dodano: 2006-09-14 07:38:26

Ten wiersz przeczytano 4157 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie