I BĘDĘ TWORZYĆ

Dla nas wszystkich...

Czasami nie jest mi lekko,
czasami też nie jest mi ciężko,
czasami nic nie czuję!
Pewien czas dobiega końca,
lecz ja to rozumiem.
Są noce podczas których
sen mnie dopada srodze!
Są noce kiedy jestem lodową
skałą okrytą kocem.
Są noce, gdzie nic nie ma,
oprócz bólu istnienia!
Może to szalone, lecz tak
długo, jak świat istnieje, tak
długo jak krążą planety,
jak długo jest słońce w dzień,
a księżyc w nocy...
Istnieją tylko trzy ważne
uczucia, trzy tajniki
przyszłości: nadzieja,
wiara i miłość, jeśli w sercach
zagości?!
Ja wiem, że choć czasem
tracę swe czucie, swe panowanie
i wolę- ja będę tworzyć!
Dopóki koła się kręcą!
Dopóki ogień płonie!
Dopóki modlitwy do Boga
są kierowane!
Ja tworzę!
Zrobiłabym wszystko...
małe i wielkie, żeby
zrozumieć jaką poezja ma
potęgę!
Ja wiem, że ona tworzy swe
obrazy, czerpiąc z myśli
nie przekazanych, z uczuć
rozszarpanych i z wszelkiej
nostalgii i prawdy,
która jest podstawą
mądrości, choć
nie koniecznie pokory i cnoty!

autor

Brenda

Napisany: 2006-11-13 Dodano: 2006-11-20 22:06:59

Ten wiersz przeczytano 621 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie