Berg
Pasażer kina autobusowego
afrontem do reszty
ogląda wsobie film na tylnej szybie
wykręcany
surrealną interakcję wzmacnia
ciepława pianka (Znana ze swej jakości
i ceniona na całym świecie.) z której są
siedzenia
można też potrzymać współpasażera za
kolano
lub zmienić lokal (gdy film jednak nudny
i dłuży się) i poklaskać smutnym ludziom
od lat potajemnie tańczącym na rurze
Nazywam się Aleksandra myślę
za wiele ale
ale panuję nad tym
rzucę
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.