Bez ciebie mamo...
W takim dniu trudno nie rozmyślać...
Bezdźwięczne słowa
z uczuć wyprane
trafiają w nicość
i dziury czarne
myśli tak puste
pełne emocji
nie wiem co począć
i co z tym zrobić
smutek wielki w oczach
walka ze łzami
stoję tu i szlocham
Bo ciebie nie ma z nami
pamięć moja nikła
za mała byłam
by pamiętać Ciebie
coś mnie zrodziła
Jedynie marzenia
i wyobrażenia
trzymają mnie ciągle
pośród istnienia
choć me oczy nie widziały
jak Twe usta sie śmiały
jaka wtedy byłaś
i co dla mnie zrobiłaś
jak by to było
gdybym Cię znała
czy tak mocno jak teraz
bym cię kochała?
choć nigdy Cię nie znałam zawsze kochałam..... [*]
autor
smutna dusza
Dodano: 2007-11-01 20:16:07
Ten wiersz przeczytano 733 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
to tak jak niewidomemu o kolorach mówić
do barw i kwiatów miłość rozbudzić-
podoba mi się że kochasz mimo że nie znałaś, malując
sobie jej postać, choć tylko o niej słyszałaś
to bardzo smutny i osobisty wiersz... taki, który nie
prosi o komentarz....
[*]