Bez duszy
Coraz szybciej spadam w dół
Otchłani swej świadomości
Coraz mocniej przytłacza mnie
Własna osobowości
Coraz cześciej widze samo zło
Mej czarnej duszy
Całkowicie zapomninam
Kim naprawde byłam
Całkowicie odcinam
Siebie od reszczy świata
Pozsotaje tylko puste ciało
Me bez duszy...
autor
Kinuś
Dodano: 2007-12-12 22:30:21
Ten wiersz przeczytano 506 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
ze smutnym plusikiem:(
Witaj Słońce!
bardzo ładny i dający do myślenia wiersyk :)
aczkolwiek po tym jak już osiągnie się ten dół znów
człowiek się pnie ku górze i czy tam zostanie to już
tylko od niego zależy.....
Kinuś pamiętaj zawsze jestem do Twojej dyspozycji
jęśli będziesz chciała popisać, pogadać, czy się
wyżalić....
Buśka
Nawet we śnie nie pozbawiono nas duszy. Pustka... To
bierność duszy na... wszystko.