Bez niej wszystko utopią jest
Ze wszystkich pragnień na świecie,
Ja wybrałam miłość.
Ziarnko do ziarnka,
Uśmiech czasem przez łzy.
Świat pędzi zwariowany,
Zakłamanie i zdrady dookoła.
Porzucone rodziców ideały,
Kto naprawić to wszystko zdoła?
Szczęście tylko jedno w życiu jest,
Przed utratą jego ciągle strach.
Bo czy ktoś bez miłości życie
Przetrwać zdoła?
A jeśli tak to, czym ono jest?
Człowiek ślepcem jest,
Choć widzi wszystko dookoła.
Słońce go nie porazi,
Nie urzeknie go księżyca blask.
Nie zobaczy wiosny budzącej się do
życia,
Gdy miłości nie będzie w sercu miał.
Pogrążony we śnie nie dostrzeże miłości,
Bez niej wszystko utopią jest.
Czy wystarczy wierzyć? Wystarczy chcieć?
By w uśmiech zmienić samotną łzę?
M.Wityńska.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.