Bez nikogo

Pamiętam jak byłem bardzo mały
W amplitudach, niejednostajnie
Chociaż nie wszystkie mury pękały
To było bardzo fajnie


Podstawówka i przedszkole
Chwile nie do zapomnienia
Teraz częściej jestem w dole
Lecz pomagają mi, wspomnienia


Kiedyś chleb, cukier, masło
Mama jeść do rąk podała
Teraz tamto światło zgasło
Bo mama wyjechała


Sam do sklepu dziś podążam
Wybór to już moja sprawa
Setki myśli mnie okrąża
Życie ciężkie, nie zabawa.


A gdy starość otworzy bramę
Biały szron pokryje głowę
Bez wahania twardo stanę
I z nią zacznę swą rozmowę


Przy kominku w ciepłym domu
Łyk herbaty i nic więcej
Bez nikogo po kryjomu
Przestanie bić mi serce

autor

Daniel S.

Dodano: 2009-09-03 09:21:27

Ten wiersz przeczytano 1600 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie