Bez Odpoczynku

Z przeszczepem duszy nowo narodzony
Zeslany w reku z marnym cialem
Kazda mysl ze slowem wyglodzonym
Tresc niepojeta z niepojetym moralem

Drogi w jedna czasem ulozone
Zlaczone dlonie z jednym bijacym sercem
Zycie czasem smakiem zbytnio za slone
Klekam odwaznie przy lewej nerce

Oddech wrogosci po plecach przebiega
Oczom nie zaufam,nie zaufam slowom
Gest natarczywy na gest nalega
Pozostane jednak na klucz zamknieta glowa

Zdyszany poranek usiadl na parapecie otwartego okna
Zmeczony zapach kawy otwiera wyschniete oczy
Pewnosc w sercu,ze moj dotyk z twym sie spotka
Dzis wiem,ze to jedyna droga bo zycie bez odpoczynku sie toczy.

autor

DANEK

Napisany: 2006-12-06 Dodano: 2006-12-06 10:55:09

Ten wiersz przeczytano 516 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie