Odwodniony

Odwodniony...
Mysli nie warte skinienia brwi
Uskrzydlony...
Tepy ciern w oku tkwi

Odbite ucho na poduszce
Niczym odbita twarz w lustrze
Odbita dusza w zawieszonej pustce
Staruszka w lnianej,starej chustce

Gornolotne plany i slodki smak kawy
Roztrzaskuja sie o gorzki smak jawy
Tam gdzie zostawi nas strach przed przyszloscia
Tam dojrzeje w nas sila wzniesiona przeciw naiwnosciom

Odwodniony...
Poskladalem mysli w slowa
Uskrzydlony...
Ku niebu skierowana glowa.

autor

DANEK

Napisany: 2006-12-06 Dodano: 2006-12-05 12:35:02

Ten wiersz przeczytano 520 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie