Bez słów

Zatrzymałaś wierszem:)Pozdrawiam serdecznie
Marcepani:)

@Wiktor Bulski - Wiktorku :) Mz. wiersze są jak
zwierciadła, w których odbijają się nasze emocje. Tak
naprawdę szukamy w nich chyba samych siebie - dziękuję
Ci za toast, niezwykłe wzruszenie, rozmarzony
komentarz... będę go z pewnością pamiętać :)

@Szczerzyszczynsky - również dziękuję - za racjonalne,
stoickie wręcz spojrzenie - na posiadaczy słów...
każdy z nas jako człowiek o dobrych intencjach - chce
być zrozumiany, "rozczytany" - a słowa są ułomne - to
tylko cząstka, jednostka, ułamkowa część każdej
docelowej informacji - każda wypowiedź będzie
fragmentaryczna w skali całości doznań doświadczanych
w życiu, powierzchowna... więc co powinno być
nośnikiem najprawdziwszych emocji?
Słowa nie wystarczają, albo nawet zakłócają
porozumienie... A tzw "bratnie dusze"? Czyż nie jest
pięknie - pomilczeć, wyczuwać nastroje, komunikować
się intuicyjnie? Myślę, że w odleglejszej
perspektywie, ludzie będą ćwiczyć porozumiewanie się
telepatyczne :) to już dziś czasami się zdarza.

@Halinko - również dziękuję - miło, że zajrzałaś.

Uciekłem w marzenia. - Boże! - jakie to byłoby piękne.
- kielich! - marzen. - jest w nas...
To nie próba, zaczepka - prowokacja. -Tylko slabość.

Pękny wiersz Marce. komentarz tetu - bardzo głęboki.
Ziemia jest cholernie twarda. dostrzegam w twoim
wierszu oprotestowanie traktowanie czlowieka jak
materii, dostrzeganie jego gatunkowości ktora istnieje
i potwirdzana jest wylącznie jednostkowo (w jednostce
- istocie). Dostrzegam odwagę otwartości - dla
mężczyzny. chccialbym - ktoś to chyba napisał -
przejrzeć się w twoich oczach. -Piję za spotkanie
twoich oczu, ktorego nigdy nie będzie...
Przekazuję serdeczności:)

pięć deko to chyba mało, dużo mniej niż potrzeba do
nazwania wszystkich smutków i radości, ale po co się
przykuwać do niewoli słów. Tak już jest z tymi naszymi
głowami. Jedne zapełnione są emocjami, które generują
wysyp słów, inne głowy produkują jakieś słowne analizy
i syntezy jak nakręęcana zabawka, jeszcze inne
odbijają każde zasłyszane słowa jak lustro.

To takie strofy i słowa, co zmuszają do prżemyśleń,
choć to czas świętowania...pozdrawiam

Tetu, dziewczyno, jak Ty pięknie piszesz komentarze -
nooo pod wrażeniem jestem - kłaniam się i dziękuję.

Mówi się czasem żeby zejść z obłoków na ziemię i że
trzeba twardo po niej stąpać
i oczywiście wiele w tym prawdy, bo trudno chodzić
cały czas z głową w chmurach
zatracilibyśmy rzeczywistość, tyle tylko że w tym
wierszu

"Nie trzymam się kurczowo ziemi"

słowo kurczowo jest kluczowe, bo tzn że peelka wie co
robi, nie jest roztargniona.
Nie zgadza się tylko z narzucaniem pewnych zasad,
schematów. Odstępuje od takowych idzie własną drogą.

W wierszu podoba mi się to że peelka widzi poezję
inaczej
nazywa ją po swojemu, chłonie na swój własny sposób i
pojmuje bez słów (choćby sama dla siebie) o czym
świadczy tytuł.
W ostatniej strofie nawiązuje do tego że sama jest
poezją i to jest bardzo fajne, umieć dać siebie innym.


"Chcesz coś wyczytać? Stań twarzą w twarz,
utopię się w oczach. Ty przechylisz kielich"

Refleksyjnie marcepani, sporo sobie wyczytałam,
pozdrawiam.

Myślę że gdybym mogła oko w oko wszystko byłoby
inne...

Świetna refleksja!
Pozdrawiam :*)
☀

Ładna refleksja.
Pozdrawiam:)

Refleksyjny, ciekawy wiersz.
Miłego świętowania.
Pozdrawiam serdecznie Marcepani:)

czytajmy życie, patrząc wokół, dostrzegając to co
nadaje życiu sens, jest jego esencją,,,

och, jak ja bym chciała tak pisać, ale to dla mnie
niedostępne obszary... brawo dziewczyno :-)

Właścicielom słów grożą łańcuchy,
psia niedola, licha miska strawy.
Rozbierzmy się z gołych słów,
do snów i marzeń wchodzimy nadzy.

Noszę w sobie z pięć deko wyrazów,
a smutków i radości o całe niebo więcej.
Chcesz coś wyczytać? Stań twarzą w twarz,
utopię się w oczach. Ty przechylisz kielich.


CUDEŃKO
Pozdrawiam serdecznie Marcepanko :)

...zatrzymałaś:))