Bez szypułki

Obrazowo, metaforycznie i emocjonalnie
Pozdrawiam

Tańcząca - znowu komentujesz moje wpisy! Nie życzę
sobie! Piszę do autorki i z autorką mogę rozmawiać -
nie z Tobą. Ty jej do pięt niestety nie dorastasz. Nie
powtórzę słów obraźliwych, bo masz cudowną obrończynię
:)))

Dobra miniatura, Zosiak:)

Nie tylko na beja,
to pewne,klasa i już!

Na beja - cudowny i fantastyczny!!

Albo dogmatyzm - albo świadomość,ze poprzez drobne
przewinienia - nie będziemy wypluci - o ile nie
pozbawiliśmy nikogo życia, ani nie naraziliśmy go na
moralne (utrata zdrowia) i materialne szkody. Sami o
tym rozstrzygamy we własnych sumieniach.

Pozdrawiam

Jurek

Potrząśnięta, pozbawiona wczorajszego światła...

Zapędza do refleksji.
Pozdrawiam, Zosiu, ciepłego wieczoru :)

pięknie:)pozdrwiam

Świetny, z zachwytem uśmiech zostawiam :)
Miłego dnia

Piekny wiersz Zosiu. Jestem zachwycona Twoimi
wierszami są cudne:)Pozdrawiam cieplutko:)

nieprawda, widziałam, do twarzy Ci:) Zosiu, może przed
/gdzie/ dać przecinek?

Mimo smutku w tej fantastycznej mini,wiersz piękny,
ot POEZJA przez duże P.
Pozdrawiam serdecznie,
miłego dnia życzę Zosiu:)

te ciemne chmury kojarzą mi się z jakąś tragedią,
która spowodowała utratę wiary....pięknie napisałaś
Zosiu:)

Piękna puenta, Zosiuk!
Wcale nie jesteś takim drobiażdżkiem.:)

rozmarzone. pozdrawiam