Bez szypułki

andrew, Basiu... no niestety, nawet szpilki nie pomogą
:))
Dziękuję za poczytanie :)

Jesteś! jesteś Zosiu! kto pisze nam takie piękne
wiersze:)

Jesteś Wielka:) pozdrawiam

beciuszka :)
wandaw, pozdrawiam :)
Diękuję, Arku, miło :)

Bez wątpienia, to dla mnie jeden z piękniejszych
wierszy jakie przeczytałem na beju. Brawo Zosiu!
Pozdrawiam

Bardzo wymowna mini napisana z ogroną wiarą i pokorą w
odniesieniu do Stwórcy
Pozdrawiam serdecznie

Witaj Zosiu. Dziękuję ze o mnie pamietasz:)Trochę
lepiej się czuję.
Jadę za chwilę spisać protokół do
Pracy. Pozdrawiam cieplutko:)
Miłego dzioneczka:)

AAnanke, a mnie urzekł Twój komentarz :)))
Dziękuję, że zajrzałaś :)

Urzekło:)))) Niesamowita metaforyka w zwyczajnych
słowach.
Zosiak, już nie (jesteś) pestką, ale prawdziwie
dojrzałym szlachetnym owocem w ogrodzie poezji. Tym
bardziej jestem wdzięczna, że znalazłaś też czas na
przeczytanie hurtem moich zawierszków. Wolę jednak
Twoje piękne pisanie:)))

:)

Daje do myślenia:))

skoro szpaki cię brały
potem chmury nie chciały...

pozdrawiam z humorkiem:)

:) Dziękuję.

ja bym na pewno postawiła, to jest zdanie składowe;)
ale decydujesz Ty:)

Całe jestestwo drzewa sprowadza się do tego, by
wytworzyć pestkę.
Wzrusza...już od wielu godzin.
pozdrawiam.
:)