Bez tytułu
Kolorem krwi w źrenicach znikł
Człowiek, który w sercu żył
Gdy słowa pulsowały w żyłach
- Myślałam, wszystko mija
Lecz jest jak było dawniej
Dziecięce sny gdzieś pogubiłam
I słodki jęk nadziei zgasł
- Myślałam, wszystko mija
Jak mgła
Jak cień
Jak slajd
Znów przeszłość dziś zabijam,
który już raz...
chciałam Ci wybaczyć, nie potrafię
Komentarze (11)
Są takie chwile kiedy się niby nie pamięta
wtedy - wydaje się już ci wybaczam,
lecz gdy od nowa zostajesz dotknięta
kolejny raz fałszem, zakłamaniem -
wtedy mimo zakłopotania = pięść zaciśnięta
otworzyć się nie chce. Pozostaje zemsta. (nawet nie
to perz a)
dynamiczny i odważny - twój wiersz wart jest tytułu
Ja bym.. wybaczyła.. choć pamięć trudno wyrzucić..
Ciekawy styl, a jeśli chodzi o wybaczanie, to bardzo
trudne, ale czasami warto++++
Pozdrawiam serdecznie i dziękuję :))
Trzeba zapomniec o smutnej przeszlosci,milosc
czeka na swoja przyszlosc:)Pozdrawiam serdecznie+++
Przeszłość zła wywiera często na nas presję. Dobry
wiersz.
wybaczyć trzeba... nie dla niego, dla siebie...
inaczej nie da się ruszyć dalej... ciekawy wiersz
Trzeba się zdobyć na zmianę. Może nowy kochanek...?
\Znów przeszłość dziś zabijam,
który już raz\
Bardzo to smutne, zabijać przeszłość któryś raz.
Chyba trzeba zrobić radykalny krok, tak myślę.
pozdrawiam:)
Bardzo smutny wiersz,ale w tym tkwi jego
piękno...Pozdrawiam serdecznie...
nie skomentuję - powiem tylko czasami w życiu tak
bywa - to smutne - pozdrawiam...