Bez wzajemności
kto wie jak smakuje ból
wypijany duszkiem z butelki
kto próbował jaki smak ma sól
zamieniana w łzawe kropelki
czy ktoś widział kolor tęsknoty
snującej sie po ziemi tak jak smog
kogo raził szczęścia odblask złoty
jak słońca w południe i odwraca wzrok
kto doświadczył ciszy co rozrywa uszy
echa słów odbitych od lodowej ściany
kto zna czym jest skowyt nieszczęśliwej
duszy
- ten kto kochał nad życie a nie był
kochany
autor
bjedrysz
Dodano: 2011-08-20 20:25:09
Ten wiersz przeczytano 366 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
hmm niejeden to zna...
Dobre!, mocne, dobitne i ujmujące przyrównania.
A jeszcze to zakończenie...~!
Jedynie w kwestii technicznej;'
Z racji że jest to rymowany wiersz,
nie zmieniał bym konwenansu i podzielił go na
ładniutkie trzy zwroteczki.
Pozdrawiam :)