Bezdotykowi...

Dobry, poruszający wiersz,
zwłaszcza ten fragment -

"niby kochające ręce
zadały ostatni cios

śmierć łkając trzyma za rączkę
czuwa
do ostatniego pisku maszyny..."

Pozdrawiam Renatko serdecznie.

Nelko dziękuje za chwile poświęconą... pozdrawiam
serdecznie

przejmujący:)

Te dzieciaczki też Ewo...
dziękuję że zajrzałaś do mnie :-*

Świetnie napisany wiersz.
Boli.

Renatko rację masz... temat niewesoły u mnie dziś.
Życie...
Dziękuje za odwiedziny i miłego wieczoru życzę

Czas pomarszczony od łez, szelest fartuchów...smutne
skojarzenia dotykają bolesnego tematu...
Wiersz bardzo wzruszający...

Pozdrawiam sari :)

Sławku no nie przesadzaj ok ? Pozdrowienia ciepłe dla
Ciebie za wizytę u mnie :-)

Przy pewnej nieznacznej pomocy komentarzy i do mnie
dotarło to przesłanie. Co mogę powiedzieć. Jak masz
brudne buty to jeśli tylko pozwolisz, to wyczyszczę i
wypastuję. Taka prawda. Pozdrawiam i miłego wieczoru
życzę:)

Tomaszu samo życie... ono też nie raz boli. Dzięki za
odwiedziny. Miłego wieczoru życzę

Wiersz boli ale pisać o tym trzeba, pozdrawiam.

Arku teraz u każdego zaczynam od końca. Łatwiej
zauważyć postępy ;-)
Miłego dnia życzę

Krzywda i ból zadane dzieciom bolą najbardziej.
Niewinne, często nieświadome, skazane na brak miłości.

Trafnie napisałaś: "niby kochające ręce".
Pozdrawiam. :) Miło mi, że sięgasz po moje starsze
wiersze. :):)

Karmag, Elu dziękuje za komentarze i pozdrawiam
serdecznie

Bardzo wzruszający wiersz. Miłego dnia :)