Bezimienne cierpienie

Ugodzony zatruta strzałą...
Wprost w serce ..
ktore jest tak slabe tak marne...
Brne przez zycia zaspy...
Nikt mi nie poda reki, nikt o mnie nie wspomni...
Jestem zatruty jak ta strzala ..
Bezimienny oto me imie...
Cierpię....
No i co z tego??!!
Mało to ludzi cierpi na tym chorym zepsutym swiecie...
Nikt im nie pomoze ...
Tak wiec ide sam...
Niosac smierc...
Bol, Łzy...rozpacz...
Tyle moge dac temu swiatu...
Jest jeszcze jedna rzecz, taka mala blahostka...
Nic waznego...
Zycie. ktore skladam Boze w twoje rece...
Zabij mnie albo pozwol normalnie zyc....to moje najwieksze pragnienie...

Nie warto walczyc o niektore rzeczy....I tak prawie wszsycy sie od ciebie odwroca....

autor

Lucas1987

Napisany: 2007-01-13 Dodano: 2007-01-13 19:50:37

Ten wiersz przeczytano 552 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie