Beznadziejny przypadek...

Rozmawiałam dzisiaj
Ze swoim Aniołem Stróżem...

Dlaczego dopuszcza do tego
Że wiecznie napotykam
Na swojej drodze
Kłody rzucane mi
Wprost pod nogi...

Dlaczego nie umiem znaleźć
Miłości prawdziwej
A moje przyjaźnie
Kończą się w najmniej
Oczekiwanym momencie...

Dlaczego obdarzona jestem
Tak wielką naiwnością
W stosunku do ludzi
I reszty świata...

Usiadł na przydrożnym kamieniu
Poskubał się w skrzydło
Zamyślił...i odleciał
Chyba za dużo
Nie miał mi do powiedzenia

Tedo dnia w niebie zapisano
Jeszcze jeden beznadziejny ludzki przypadek...

autor

Cestlavie

Dodano: 2010-02-24 20:42:34

Ten wiersz przeczytano 634 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie