bezradny

Jeden przyjdzie i naprawi
wielu spieprzy i rozbawi,
również wielu.

Jeden smutny w bólu tonie
kilku z niego na betonie
wijąc w śmiechu swoim ciałem
w ich radości zawiść płonie.

Zazdrość rzekł bym również wielka
w tej zazdrości miłość pęka,
gdzieś tam sobie uleciała
lecz ta zazdrość wciąż została.

Tak jest często, chciałbym rzadko
lub w ogóle, powiedz matko,
czemu tak jest tutaj stale
że na tamtych patrzę z żalem,

proszę weź mi to objaśnij, tylko tak dosadnie, bym zrozumiał to dokładnie kto mi tą świadomość kradnie.

Czemu tak zaczynam myśleć o tych innych już chcę przestać o nich słyszeć
już chce sam tu być i zostać,
chcę ten spokój,
proszę, spokój !!!

autor

wasky

Napisany: 2013-01-10 Dodano: 2013-07-10 22:42:36

Ten wiersz przeczytano 981 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie