Bezsenność

Ostatni gość
knajpy za rogiem
powiedział światu
co o nim myśli
i zamknął za sobą drzwi

Niespokojny pies
w niedalekiej wsi
ujadał
i skarcony przez brzemienną jabłoń
zamilkł

Księżyc otulił stopy
jesienną mgłą
i nie patrząc na zegarek
zasnął
by przetrwać kolejną noc

I gdy wszystko ucichło
otworzyłam oczy
by przywitać ją
w moich progach
Natrętną

Bezsenność
nie pukając do drzwi
zagościła u mnie
dzieląc ze mną
szklankę wody

Czekamy świtu

autor

bea64

Napisany: 2008-09-10 Dodano: 2008-09-10 03:38:34

Ten wiersz przeczytano 495 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie