Biała Dama

Biała Dama ucieka przed motylem na łące
Wącha, przytykając delikatny nosek
Róże kwitnące
Bosymi stopami po miękkiej trawie przebiega
Z jednej na drugą górkę podbiega
Wreszcie na jednej z nich pozostaje
Rozkłada ręce, oczy jak we śnie, uśmiechnięta się wydaje
Wtem jakąś wizją opętana
Czuje, że to właśnie ona na ratunek jest zdana
Ja chcę Eirene być waszą! - wykrzykuje
Oczami błękitnymi niebios dotknąć próbuje
Ja jak Iris chcę w tęczę się zmienić
I barwami wasze dusze odmienić
A gdy to będę czynić
Obiecuję, nikt już za nic nikogo nie będzie winić

autor

chaber

Dodano: 2006-10-11 06:38:03

Ten wiersz przeczytano 451 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie