Biala karta w niebieskim okienku
Wpatruje sie w biala karte
W niebieskiej otoczce okienka.
Jakas pustka swieci we mnie,
Nie daje mi wydobyc mysli...
Bezwiednie szukam ich
Chce znalezc cos odkrywczego.
Cos, co pozwoli wskazac sciezke
Do radosnego jutra.
Ale...swiatelko gdzies zgaslo.
Tylko ciemnosc i pustka.
A przez telefon smialam sie
Zgrywajac bohaterke...
Ze niby dzielna...bez emocji.
Ze latwo odnajdzie sie
W tej nowej sytuacji.
Ze nie potrzebuje wsparcia.
Podziekowal, ze dodalam mu sily.
Oddalam mu swoja sile!
By teraz zwiotczala wyzalac sie
Na bialej karcie niebieskiego okienka.
autor
australijka
Dodano: 2008-05-04 14:59:54
Ten wiersz przeczytano 585 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Czasami potrafimy być silne mimo że serce krwawi i
głos staje się już nie tak pewny...kaszlnąć aby
zmienić stan naszego napięcia...mimo to wciąż
rozmawiamy a w głowie burza myśli...czasami trzeba
być silną hmmmmmmm czasami...z wielkim uśmiechem:)
W wierszu słowami ubrana historia pewnej milości, Ty
poświęciłaś bez reszty, a jesteś samotna, to boli
bardzo.
Wiersz doprawdy pięknym piórem napisany, warto
przeczytania
pomogłaś przyjacielowi bo potrzebował wsparcia,
Danusiu masz wielu przyjaciół, choćby tu na beju,
teraz oni nie zostawią Cię samą w potrzebie...
W okienku każdym nadzieja czeka...
I w Twoim jej gwiazdka zawisła...
Od wczoraj, co przykre czas uciekać...
Do jutra, gdzie miłość rozpala Tobie ogniska
Ślicznie opowiedziana krótka historia w wierszu ,
niestety często w życiu bywa tak iż jedna osoba w
związku daje z siebie wszystko a inna niecałą połowę
;) Choć trzeba wierzyć że wszystko się zmieni na
lepsze po Twojej myśli tego życzę:)
Ileż miłości jest w tym wierszu - oddałaś mu całą
swoją siłę a teraz sama smagasz się z pustką i
ciemnością. Twoje przeżycia uszlachetniają słowa, z
takiego bólu powstają najpiekniejsze wiersze.
Bardzo ładnie, bardzo nostalgicznie i bardzo
prawdziwie. Uczucie wypalenia opisane i pragnienie
odwzajemnienia, tak znane nam kobietom. Ja umiem brać,
ale jest tylko jeden sposób ,żeby to robić - mieć
równego sobie partnera :)
Niestety tak bywa ... innych podnosimy na duchu a
samego siebie nie potrafimy. Mówimy "jest dobrze" lecz
w środku wszystko boli i wydaje się nam że oddajemy
innym naszą siłę do życia potrzebną ... (+)