Białe szczęścia
Mgielny, jesienny poranek
pozornie wydaje się smutny.
Wiatr drzewom czupryny targa,
listki przechodniom podrzuca.
Depczą, mieszają je z błotem,
śpieszą, by uciec przed deszczem.
A miało być kolorowo.
Znów psioczy ktoś na październik.
Idę dziś z głową spuszczoną,
zbyt mocno gniecie mnie życie,
tęsknię za morzem i słońcem,
rozmyślam, co mi nie wyszło.
Już chcę się poddać, zapłakać,
wierzyć, że jest do niczego,
gdy nagle na skraju parku
widok zapiera dech w piersiach.
Zieleniec cały w stokrotkach.
Przystaję, by się nacieszyć,
przez chwilę mam w sercu wiosnę.
Czasem nie trzeba nic więcej.
https://www.youtube.com/watch?v=eQd0L9oFJOc
Komentarze (68)
Od tytułu po puentę podoba się.
Pozdrawiam
jest w przyrodzie siła i jest w stokrotkach moc,
pozdrawiam
niby takie niepozorne a tak duzo dają
szczęścia...pozdrawiam.
Ja lubię tą jesienną markotność. Jakoś tak do pisania
nastraja
Fajnie napisany wiersz, cieplutki.
Trochę wspomnień, trochę tęsknot.
Ogólnie podoba mi się.
Pozdrawiam;)
A co to za jakieś wywieszanie białej flagi??? Wiersze
pisać o tych zachwytach... :)
Pozdrawiam :)
Dziękuję Aniu za miły komentarz.Do Kanady wyjechałam w
październiku.
Na pożegnanie przyniosłam do biura rozkwitnięty bez i
bukiet poziomek. Jesień potrafi zaskoczyć. Pozdrawiam
serdecznie.
Tak lubię Cię czytać
goręcej pozdrawiam
Jesień potrafi cieszyć zwłaszcza gdy słońce
przygrzewa, ale kiedy deszcz, mgła staje się ponuro i
smutno. Ujrzeć taki dywan stokrotek można naprawdę
poprawić sobie humor. Życzę Aniu byś do rana śniła o
cudownych kwiatach a rano zbudziła się z uśmiechem do
życia.
Wiosnę poczuć jesienią piękna sprawa. :-)
Pozdrawiam
Kochaj je - one ci dadzą miłość wzajemną, bo one mają
duszę. Pozdrawiam
Z przyjemnością czytałam.Pięknie.
Pozdrawiam:)
Szczególnie meteopaci psioczą na jesienną szarugę,
choć jeszcze nie tak dawno narzekali na duchotę i
suszę ;)
Piękny wiersz,
ciepło pozdrawiam :)
Optymistycznie, pięknie.
Pozdrawiam, Anno :)