Blankiet
Z myślą o nas... - istotach lakmusowych
Chrystusie! - co wartości
chronisz od dwóch tysiącleci...
Tyś – zrodził się w stajence
darem zycia – w sprzeciw.
Przez wieki - stały krzyże, stały
szubienice.
Z potarganym... - często
- żegnałeś się z życiem.
Lecz wrastasz – zasadami – darze
chrystusowy
- życia kroplą – w blankiet... - ludzi...
-lakmusowych.
25.12.2017 r.
autor
Wiktor Bulski
Dodano: 2020-03-03 12:08:15
Ten wiersz przeczytano 1045 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (24)
Głos po stronie chrześcijańskich wartości... dobro
zawsze się "przebije"
Pozdrawiam :)
Bardzo prawdziwa refleksja Wiktorze. Pozdrawiam
Dobrze, by było móc takim papierkiem sprawdzić ludzkie
sumienie i empatię człowieka. Pozdrawiam serdecznie,
udanego popołudnia :)
Ewo, Marylko, Anno: - podziękowania i "pozdrowaśki":)
ON jest wzorcem, a my tylko chwiejni...
Refleksje jakże słuszne i prawdziwe, Wiktorze.
Ten papierek lakmusowy wiele o nas mówi.
Pozdrawiam ciepło i serdecznie :)
Niestety Bartku! - jestęsmy jak te papierki lakmusowe
( będąc jednocześnie formą blanietu - do
wypełnienia).Jest w tym wierszu duża umowność: pod
wpływem zasad - zyskujemy niebieskie zabarwienie, pod
dziłaniem treści kwasowych-barwimy się naróżowo.
Blankiety - zapełniamy treściami uczynków w ciągu
życia, które może być rozdarte (potargane) - jak
papierek...
- Tak, to zimny - urzędowo-chemiczny wiersz.
Dzięki za chwilę uwagi i ślad bytu.
Serdecznie pozdrawiam:)
TAK...
Smutna to przerażająco refleksja, Wiktorze, ale jakże
prawdziwa.
A brzmi wręcz mechanicznie/urzędowo... "zasadą",
"blankiet"... Ale to prawda, oni zmieniają barwy jak
ten papierek, a ON... Był, jest i będzie dla
wszystkich...
Z wielkim podobaniem, od tytułu po puentę, która jest
też niejako klamrą :-) Pozdrawiam serdecznie :-)