błękit z najniższej półki

Wiem Danusiu :) A o tym lakierze, kuli... opowiem Ci,
gdy będzie sposobność :) O tym co było pretekstem do
ubrania pewnych przemyśleń w wierszyk :)

Kula stojąca na ziemi, czytam sobie jako osobę stojącą
mocno na ziemi, skromna nie pcha się na żadne półki
ale i ona ma swoje marzenia, czasami wystarczy jej
odrobina lakieru do paznokci, czyjaś delikatna
obecność może? lub inna mała radość i już peelka czuje
w sobie i cieszy się odrobiną szczęścia. Czasami nie
trzeba nam wiele aby zbłękitnieć. Elu Ty wiesz, że ja
tak sobie tylko głośno myślę. Uściski.

Dziękuję, Waldi. Spokojnej nocy :)

al-bo, sobie, czasami komuś innemu :) Dziekuję Ci :)

no to będzie jak ulał...

wlasnie, trzeba sobie stworzyc swoj kawaleczek nieba,
tu i teraz, na ziemi,

super, Elu:)

Roxi, rozumiem co chciałaś powiedzieć w swoim wierszu.
Tekst jestb Twój, ja pogdybałam, jaka formuła
"widzimisię" :)
Dziękuję za czytanie i Twój wnikliwy komentarz.
Dobrej nocy :)

dobitnie Elu ukazałaś w wierszu jak otaczamy się
rzeczami często zbędnymi ale dającymi nam namiastkę
szczęścia - niestety na krótko ale nadzieja w szklanej
kuli - można zobaczyć w niej najważniejsze :)

dziękuję Elu za komentarz - dałam początkowo jutra w
ostatnim wersie ale później pomyślałam, ze nikt nie
przewidzi następnego dnia :_
pozdrawiam

januszku, trochę tak :)
Dzięki :)

ot takie małe niebo



zamiast...

Dziękuję, Dziewczyny.
Miłego :)

ciekawe:):)miłego wieczoru:)

magiczna niebieska kula - świetna symbolika rzeczy
niematerialnych :)

Milyeno, cieszę się, że zaintrygował.

Arku... :) I dobrze, że nie chcesz. Na górnych półkach
kurzu najwięcej :)
Srdecznie... :)

Gdybym mógł, to wziąłbym z najwyższej półki, ale nie
mogę, a czasem i nie chcę.Dałaś do myślenia.Pozdrawiam
Eluś. :)