Błękitny wiersz...
błękitne me myśli
wciąż płyną do ciebie
niczym wzburzony ocean...
nie chcę wiele tylko
ciebie i błękit...
żeby był wiatr
co kołysze nasze smutki
i żebyś pisał o tym,
że każdą chwilą samotną,
każdą komórką
brakuje ci mnie...
ja nie chcę wiele
tylko ciebie i błękit...
ja nie chcę wiele...
tylko żebym mogła
nasycić się tobą wreszcie...
by me serce było bezpieczne,
a nad głowami
niech roztacza się błękit...
słońce niech świeci jak umie,
a ja nie muszę nic rozumieć...
"Uczucie, to jak kwiat powoju... w ciszy i w ciemni otwiera swój kielich, pijąc nocną rosę z brzaskiem słońca zawiera się i skupia, jak gdyby się światła lękało..."
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.